"Guguda" sayfasının sürümleri arasındaki fark
(→Tarih) |
(→İsim) |
||
5. satır: | 5. satır: | ||
==İsim== | ==İsim== | ||
− | Farklı kaynaklarda ''"Kukuta, Kukuda,<ref>Kudret Emiroğlu (1995) "Trabzon Vilayeti Salnamesi: 1874 6. Cilt" s.246</ref> Guguta"'' gibi farklı telaffuzlarla geçen | + | Farklı kaynaklarda ''"Kukuta, Kukuda,<ref>Kudret Emiroğlu (1995) "Trabzon Vilayeti Salnamesi: 1874 6. Cilt" s.246</ref> Guguta"'' gibi farklı telaffuzlarla geçen ismin sözkökenine dair çeşitli tezler olsa da, onu yörede Guguk kuşu anlamında kullanılan "Gugu" köküyle ve [GUGU + TA] şeklinde açıklayan görüş daha yaygın ve makul görünür. |
==Tarih== | ==Tarih== |
14.39, 26 Temmuz 2021 tarihindeki hâli
Guguda, İstanbul'un 950 km doğusunda, Ğorğor Deresi vadisinin batısında, yüksek kesimlerde yerleşik üç köyden oluşan bir beldedir.
Kuruluşundan itibaren yüksek ahlaki standartları temsil eden erdemli, dürüst ve kibar insanlar diyarı olarak ülke genelinde adını duyurmuştur.
İsim
Farklı kaynaklarda "Kukuta, Kukuda,[1] Guguta" gibi farklı telaffuzlarla geçen ismin sözkökenine dair çeşitli tezler olsa da, onu yörede Guguk kuşu anlamında kullanılan "Gugu" köküyle ve [GUGU + TA] şeklinde açıklayan görüş daha yaygın ve makul görünür.
Tarih
İmparatorluk devrinde ve erken Osmanlı egemenliği döneminde bahsi geçmeyen bu beldenin, 16. yüzyılda bölgeye Mardin'den sürgün olarak gelen Şıdo aşireti mensubu bir Kürt aile tarafından kurulduğuna ilişkin bir sözlü tarih anlatısı mevcut olmakla birlikte, bu rivayet resmi belgelere veya genetik verilere dayalı olarak henüz ispatlanamamıştır. Bazı farklı sosyal değerleri ile bölge genelinden ayrışan ve bu nedenle izole bir görünüm sergileyen Gugudalılara, bilhassa özel mülkiyete karşı net tavırları nedeniyle komşularınca olumsuz bir imaj yüklenmeye çalışılmıştır.
Tavsiyeler
- Ulaşım: Kuzey-Güney doğrultusunda Karadeniz sahilini Bayburt'a bağlayan D912 karayolu, geniş asfalt zeminiyle, beldenin 2 km batısından hızlı ve güvenli bir geçiş güzergahıdır.
Kaynakça
- ↑ Kudret Emiroğlu (1995) "Trabzon Vilayeti Salnamesi: 1874 6. Cilt" s.246