"Duygu Sağıroğlu" sayfasının sürümleri arasındaki fark

Okune sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
1. satır: 1. satır:
 
[[Dosya:Duygu-Sagiroglu.jpg|400px|thumb|Duygu Sağıroğlu]]
 
[[Dosya:Duygu-Sagiroglu.jpg|400px|thumb|Duygu Sağıroğlu]]
Ali Duygu Sağıroğlu (1932-2023) [[Trabzon]], [[Yomra]] doğumlu sahne tasarımcısı, senarist ve yönetmendir.
+
Ali Duygu Sağıroğlu (1932-2023) [[Trabzon]], [[Yomra]] doğumlu sahne tasarımcısı, senarist, yönetmen ve eğitimcidir.
  
 
Toplumsal Gerçekçi Sinema ekolünün Türkiye'deki öncüleri arasında kabul edilir ve aynı zaman tiyatro alanında birçok ödüle layık görüldüğü yenilikçi sahne tasarımlarıyla tanınır.<ref>Zafer Çebi (2006) "1960 Dönemi Türk Sineması ve Toplumsal Gerçekçi Çalışmalar" s.147-157</ref>  
 
Toplumsal Gerçekçi Sinema ekolünün Türkiye'deki öncüleri arasında kabul edilir ve aynı zaman tiyatro alanında birçok ödüle layık görüldüğü yenilikçi sahne tasarımlarıyla tanınır.<ref>Zafer Çebi (2006) "1960 Dönemi Türk Sineması ve Toplumsal Gerçekçi Çalışmalar" s.147-157</ref>  
  
 
==Hayatı==
 
==Hayatı==
'''10 Kasım 1932''' tarihinde [[Yomra]]'da doğdu.
+
'''10 Kasım 1932''' tarihinde [[Yomra]]'da doğdu. Kendi anlatımlarına göre babası aslen [[Viçe]]'de yerleşik [[Batum]] göçmeni bir aileye, annesi ise [[Trabzon]]'un köklü ailelerinden birine mensuptu.  
  
İlk öğrenimini Trabzon'da tamamladı. O yıllarda aynı şehirde, [[Sümer Sineması]]'nda izlediği ve çok etkilendiği Çarli Çaplin'in "Modern Zamanlar" isimli filmi, muhtemelen onun sahne sanatlarına yönelik ilgisinin ilk temelini oluşturdu. Sonrasında İstanbul'da Galatasaray Lisesi'nde yatılı olarak okurken tiyatro ile ilgilenmeye başladı. Mezuniyetini takiben İTÜ  Mimarlık Fakültesi'ne girdi ve orada okurken '''1956''' yılında ilk kez profesyonel tiyatro dekoru tasarımcısı olarak çalışmaya başladı.   
+
Çocukluğunun büyük bir kısmının geçtiği Trabzon'da, [[Sümer Sineması]]'nda izlediği ve çok etkilendiği Çarli Çaplin'in "Modern Zamanlar" isimli filmi, muhtemelen onun sahne sanatlarına yönelik ilgisinin ilk temelini oluşturdu. Sonrasında İstanbul'da Galatasaray Lisesi'nde yatılı olarak okurken tiyatro ile ilgilenmeye başladı. Mezuniyetini takiben İTÜ  Mimarlık Fakültesi'ne girdi ve orada okurken '''1956''' yılında ilk kez profesyonel sahne dekoru tasarımcısı olarak çalışmaya başladı.'''1959''' yılında ise Atıf Yılmaz'ın asistanı ve sanat yönetmeni olarak sinemaya adım attı.   
  
 
+
'''1963''' kazandığı bir bursla yurtdışına giderek Fransa, İngiltere, ABD ve İtalya’da sahne dekoru alanında eğitimler aldı. Dönüşünün hemen ardından '''1965''' yılında İtalyan Yeni Gerçekçilik akımından da esintiler taşıyan ilk filmi "Bitmeyen Yol"'u çekti.<ref>Dilar Diken Yücel (2021) "Türk Sinemasında Toplumsal Gerçekçilik Serüveni; Toplumsal Gerçekçilikten Toplumsal Kaderciliğe" s.225-231</ref><ref>Umut İnam (2023) "İtalya’da Yeni Gerçekçilik ve Türkiye’de Toplumsal Gerçekçi Sinema: Bitmeyen Yol Film Örneği" s.101-128</ref>
'''1965''' yılında İtalyan Yeni Gerçekçilik akımından da esintiler taşıyan ilk filmi "Bitmeyen Yol"'u çekti.<ref>Dilar Diken Yücel (2021) "Türk Sinemasında Toplumsal Gerçekçilik Serüveni; Toplumsal Gerçekçilikten Toplumsal Kaderciliğe" s.225-231</ref><ref>Umut İnam (2023) "İtalya’da Yeni Gerçekçilik ve Türkiye’de Toplumsal Gerçekçi Sinema: Bitmeyen Yol Film Örneği" s.101-128</ref>
 
  
 
Özellikle 70'li yıllarda büyük ölçüde ticari avantür tarzda filmlere yöneldi. '''1976''''ya kadar süren bu macerasının ardından tekrar tiyatroya döndü. '''1979''' yılından itibaren sırasıyla İstanbul Güzel Sanatlar Akademisinde ve MSÜ Güzel Sanatlar Fakültesinde Sinema-TV dersleri de vermeye başladı.   
 
Özellikle 70'li yıllarda büyük ölçüde ticari avantür tarzda filmlere yöneldi. '''1976''''ya kadar süren bu macerasının ardından tekrar tiyatroya döndü. '''1979''' yılından itibaren sırasıyla İstanbul Güzel Sanatlar Akademisinde ve MSÜ Güzel Sanatlar Fakültesinde Sinema-TV dersleri de vermeye başladı.   

09.54, 30 Ağustos 2024 tarihindeki hâli

Duygu Sağıroğlu

Ali Duygu Sağıroğlu (1932-2023) Trabzon, Yomra doğumlu sahne tasarımcısı, senarist, yönetmen ve eğitimcidir.

Toplumsal Gerçekçi Sinema ekolünün Türkiye'deki öncüleri arasında kabul edilir ve aynı zaman tiyatro alanında birçok ödüle layık görüldüğü yenilikçi sahne tasarımlarıyla tanınır.[1]

Hayatı

10 Kasım 1932 tarihinde Yomra'da doğdu. Kendi anlatımlarına göre babası aslen Viçe'de yerleşik Batum göçmeni bir aileye, annesi ise Trabzon'un köklü ailelerinden birine mensuptu.

Çocukluğunun büyük bir kısmının geçtiği Trabzon'da, Sümer Sineması'nda izlediği ve çok etkilendiği Çarli Çaplin'in "Modern Zamanlar" isimli filmi, muhtemelen onun sahne sanatlarına yönelik ilgisinin ilk temelini oluşturdu. Sonrasında İstanbul'da Galatasaray Lisesi'nde yatılı olarak okurken tiyatro ile ilgilenmeye başladı. Mezuniyetini takiben İTÜ Mimarlık Fakültesi'ne girdi ve orada okurken 1956 yılında ilk kez profesyonel sahne dekoru tasarımcısı olarak çalışmaya başladı.1959 yılında ise Atıf Yılmaz'ın asistanı ve sanat yönetmeni olarak sinemaya adım attı.

1963 kazandığı bir bursla yurtdışına giderek Fransa, İngiltere, ABD ve İtalya’da sahne dekoru alanında eğitimler aldı. Dönüşünün hemen ardından 1965 yılında İtalyan Yeni Gerçekçilik akımından da esintiler taşıyan ilk filmi "Bitmeyen Yol"'u çekti.[2][3]

Özellikle 70'li yıllarda büyük ölçüde ticari avantür tarzda filmlere yöneldi. 1976'ya kadar süren bu macerasının ardından tekrar tiyatroya döndü. 1979 yılından itibaren sırasıyla İstanbul Güzel Sanatlar Akademisinde ve MSÜ Güzel Sanatlar Fakültesinde Sinema-TV dersleri de vermeye başladı.

İlki 1990 yılında olmak üzere, yaşamının son çeyreğine sahne tasarımı alanında birçok ödül sığdırmayı başardı. Son olarak 2012'de Antalya Altın Portakal Film Festivali “Yaşam Boyu Onur Ödülü” ile onurlandırıldı.

29 Nisan 2023 tarihinde İstanbul'da 90 yaşında öldü.

Eserleri

Yönetmenliği veya senaristliğini üstlendiği filmlerden bazıları şunlardır:

  • Karacaoğlan'ın Kara Sevdası (1959, Sanat Yönetmeni)
  • Bitmeyen Yol (1965, Senarist ve Yönetmen)
  • Ben Öldükçe Yaşarım (1965, Senarist ve Yönetmen)
  • Aslan Arkadaşım (1967, Senarist ve Yönetmen)
  • Boş Beşik (1969, Senarist)
  • Şöför Nebahat (1970, Senarist)
  • Toprak Ana (1973, Senarist)
  • Ağrı Dağı Efsanesi (1975, Senarist)

Kaynakça

  1. Zafer Çebi (2006) "1960 Dönemi Türk Sineması ve Toplumsal Gerçekçi Çalışmalar" s.147-157
  2. Dilar Diken Yücel (2021) "Türk Sinemasında Toplumsal Gerçekçilik Serüveni; Toplumsal Gerçekçilikten Toplumsal Kaderciliğe" s.225-231
  3. Umut İnam (2023) "İtalya’da Yeni Gerçekçilik ve Türkiye’de Toplumsal Gerçekçi Sinema: Bitmeyen Yol Film Örneği" s.101-128