"Bendar" sayfasının sürümleri arasındaki fark

Okune sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 9 değişikliği gösterilmiyor)
1. satır: 1. satır:
 
[[Dosya:Bendar.jpg|400px|thumb|Bendar köyü]]
 
[[Dosya:Bendar.jpg|400px|thumb|Bendar köyü]]
Bendar, [[Trabzon]]'un 40 km batısında, [[İskefiye]] yakınlarında kurulu bir köydür.
+
Bendar, [[Trabzon]]'un 40 km batısında, [[İskefiye]]'nin 10 km güneyinde yer alan bir köydür.
  
 
==İsim==
 
==İsim==
Farklı kaynaklarda Bender ve Nebvar adlarıyla da geçen yerleşim, ismini muhtemelen bir şahıstan ya da sülaleden almıştır. Yakınlarında yer alan bir tepe de aynı adla bilinir.
+
Adını eteklerinde kurulu olduğu Bendar Tepesi'nden almıştır. Farklı kaynaklarda "''Bender''" ve "''Nebvar''" şekillerinde de geçer. Anlamı ve sözkökeni belirsizdir.
  
 
==Tarih==
 
==Tarih==
19. yüzyıldan önceki kayıtlarda bahsinin geçmemesi, onun aynı asrın başlarında kurulduğunu düşündürür. Bahsinin geçtiği en eski belge '''1844''' tarihli bir Osmanlı Vakfiye Defteridir.<ref>Sebahittin Usta (2016) Trabzon İmâret-i Hatuniye Vakfı ve Gelirleri" s.230>/ref>
+
19. yüzyıldan önceki kayıtlarda bahsinin geçmemesi, aynı asrın başlarında kurulmuş olabileceğini düşündürür. Köyle ilgili en eski belge '''1844''' tarihli bir Osmanlı Vakfiye defteridir.<ref>Sebahittin Usta (2016) Trabzon İmâret-i Hatuniye Vakfı ve Gelirleri" s.230</ref>
  
 
==Önemli Kişiler==
 
==Önemli Kişiler==

03.18, 9 Nisan 2022 itibarı ile sayfanın şu anki hâli

Bendar köyü

Bendar, Trabzon'un 40 km batısında, İskefiye'nin 10 km güneyinde yer alan bir köydür.

İsim

Adını eteklerinde kurulu olduğu Bendar Tepesi'nden almıştır. Farklı kaynaklarda "Bender" ve "Nebvar" şekillerinde de geçer. Anlamı ve sözkökeni belirsizdir.

Tarih

19. yüzyıldan önceki kayıtlarda bahsinin geçmemesi, aynı asrın başlarında kurulmuş olabileceğini düşündürür. Köyle ilgili en eski belge 1844 tarihli bir Osmanlı Vakfiye defteridir.[1]

Önemli Kişiler

Kaynakça

  1. Sebahittin Usta (2016) Trabzon İmâret-i Hatuniye Vakfı ve Gelirleri" s.230