"İsak Jvania" sayfasının sürümleri arasındaki fark
(→Hayatı) |
(→Hayatı) |
||
19. satır: | 19. satır: | ||
<ref>Karina Vamling (2004) "Subordinate clauses in Megrelian texts from the early Soviet period"</ref> | <ref>Karina Vamling (2004) "Subordinate clauses in Megrelian texts from the early Soviet period"</ref> | ||
− | Ancak bu olumlu gelişmeler fazla uzun süremedi. '''1933''' yılından itibaren, Gürcü [[Stalin]]'in açık desteğini arkalarına alan Gürcü ulusalcılarının ve yerel işbirlikçilerinin giderek daha da artan baskıları sonucu, ertesi yıl görevinden alınarak Megrelia'dan uzaklaştırıldı. Acara Özerk Cumhuriyeti Bakanlar | + | Ancak bu olumlu gelişmeler fazla uzun süremedi. '''1933''' yılından itibaren, Gürcü [[Stalin]]'in açık desteğini arkalarına alan Gürcü ulusalcılarının ve yerel işbirlikçilerinin giderek daha da artan baskıları sonucu, ertesi yıl görevinden alınarak Megrelia'dan uzaklaştırıldı. Acara Özerk Cumhuriyeti Bakanlar Kurulu'nda bir göreve atandı. [[Tada Aşordia]], [[Mamanti Kvirtia]] gibi Megrel aydınlar da [[Stalin]] destekli [[Kartvelianizm Terörü]]'nden benzer şekillerde paylarını aldılar.<ref>Laurence Broers (2014) "Containing the Nation, Building the State: Coping with Nationalism, Minorities and Conflict in Post-Soviet Georgia"</ref> |
'''30 Aralık 1937''' tarihinde terörist faaliyetlerle iltisaklı olduğu gerekçesiyle, diğer birçok [[Megrel]] bolşevik önder ve aydın gibi o da kurşuna dizilerek infaz edildi. (Farklı bir iddiaya göre ise, cezası hapse çevrildi ve '''1946''''ya kadar yaşadı.) | '''30 Aralık 1937''' tarihinde terörist faaliyetlerle iltisaklı olduğu gerekçesiyle, diğer birçok [[Megrel]] bolşevik önder ve aydın gibi o da kurşuna dizilerek infaz edildi. (Farklı bir iddiaya göre ise, cezası hapse çevrildi ve '''1946''''ya kadar yaşadı.) |
08.10, 27 Mart 2022 tarihindeki hâli
İsak Jvania (1891-1937) Zugdidi doğumlu siyasetçidir.
İsmi
Çeşitli kaynaklarda, farklı dillerdeki yazılışıyla adı İshak, İsak, İsak̆i, soyadı ise Jvania, Zhvania, Z'vania şekillerinde geçer.
Hayatı
1891'de Zugdidi yakınlarındaki Lekije köyünde köylü bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.
1913 yılından itibaren RSDİP'in Bolşevik kanadının bir militanı oldu. 1916'da askere alındı. Ertesi yıl firar ederek Zugdidi, Kutais ve Suhum bölgelerinde aktif parti militanı olarak devrim sürecine katıldı. 1918'de Suhum Devrim Komitesi'nin kurucu üyelerinden biri oldu. Sonrasında Gürcü Menşevik hükümeti tarafından birkaç kez tutuklandı ve hapse girdi. 1921'de aynı komitenin başkanlık görevini üstlendi.
Bölgede Sovyet hükümetlerinin kurulmasıyla birlikte, önce Abhazya Özerk Sovyet Cumhuriyeti Tarım Bakanı, ardından da bir süre Gürcistan Sovyet Cumhuriyeti Tarım Bakanı yardımcısı olarak görev yaptı. Aynı zamanda da Zugdidi bölge komitesi genel sekreteri oldu. Lenin'in ölümünden sonra da onun farklı dillere ve kültürlere yönelik özgürlük ve özerklik politikasının savunucusu olmaya devam etti. Çarlık döneminde kilisenin ve Gürcü şovenistlerin baskısı altında kalmış olan kendi anadili Megrelce'nin resmiyet kazanması için çaba gösterdi. Bu yöndeki çalışmalara destek verdi ve atılan adımların hamisi oldu.
1925'de onun girişimleriyle Zugdidi parti komitesinin talebini gündeme alan Gürcistan Komünist Partisi merkez komitesi, Megrel bolşevik üyelerin desteği ve Şalva Eliava'nın da ağırlığını ağırlığını koymasıyla, Megrelce'nin okullarda eğitim dili ve mahkemelerde resmi dil olarak kullanılmasına ve Megrelce gazete yayınlanmasına ilişkin bir kararı kabul etti. Ancak bu kararın hayata geçirilmesi Gürcü milliyetçilerinin baskısıyla geciktirildi ve rafa kaldırıldı.
25 Mart 1929 tarihinde, bu kez de bölge merkez komite müsteşarı Mişo Dadiani, Megrel dilinin okullarda ve mahkemelerde kullanımına dair bir yönetmelik yayımlayarak, nüfusun çoğunluğunun Gürcü dilini bilmediği yerlerde Megrelcenin kullanabileceğini ilan etti. Bu karar hem Gürcü şovenist ileri gelenler, hem de Megrelce'yi kaba bir köylü dili olarak gören asimile olmuş şehirli Megrel yarı aydınlar tarafından büyük tepkiyle karşılandı, bölücülük olarak nitelendirildi.[1]
Buna rağmen Jvania ile birlikte hareket eden yurtsever Megrel bolşevikler ve aydınlar geri adım atmadılar. Bu karardan bir süre sonra Zugdidi bölgesel Parti Meclisi, kendisini Stalin ile gayrıresmi bir görüşme yapması için görevlendirdi. 12 Eylül 1929'da Soçi' bir araya geldiği Stalin'e Megrellerin özerklik ve Megrelce'nin resmiyetine ilişkin taleplerini iletti. Kendi beyanına göre, sorunun inceleneceğine ve çözüm yönünde adımlar atılacağına dair bir söz de aldı. Bu kayıt dışı sözlü taahhütü en üst düzeyde onay olarak kabul eden Jvania, akabinde kendisi de bir Megrel olan Transkafkasya başbakanı Şalva Eliava'nın da tam desteğini alarak hiç vakit kaybetmeden kendi adımlarını atmaya başladı. 1930 yılında onun çabalarıyla ilk Megrelce gazete "Qazakişi Gazeti" (=Köylünün Gazetesi) Gürcü alfabesiyle basıldı. Megrelia genelinde dağıtımı yapıldı ve 17 bin tiraja kadar ulaştı. Ertesi yıl "Sovyet yönetimi için Samegrelo köylülüğünün mücadelesi" başlığını taşıyan Megrelce kitabını yayımladı. [2]
Ancak bu olumlu gelişmeler fazla uzun süremedi. 1933 yılından itibaren, Gürcü Stalin'in açık desteğini arkalarına alan Gürcü ulusalcılarının ve yerel işbirlikçilerinin giderek daha da artan baskıları sonucu, ertesi yıl görevinden alınarak Megrelia'dan uzaklaştırıldı. Acara Özerk Cumhuriyeti Bakanlar Kurulu'nda bir göreve atandı. Tada Aşordia, Mamanti Kvirtia gibi Megrel aydınlar da Stalin destekli Kartvelianizm Terörü'nden benzer şekillerde paylarını aldılar.[3]
30 Aralık 1937 tarihinde terörist faaliyetlerle iltisaklı olduğu gerekçesiyle, diğer birçok Megrel bolşevik önder ve aydın gibi o da kurşuna dizilerek infaz edildi. (Farklı bir iddiaya göre ise, cezası hapse çevrildi ve 1946'ya kadar yaşadı.)
Eserleri
- Muç'o Lemende Samargaloshi Moxande Q'azaq'oba Sabç'oepişi Xeşuulobaşeni (1931)
Kaynaklar
- ↑ Timothy Blauvelt (2014) "The ‘Mingrelian Question’: Institutional Resources and the Limits of Soviet Nationality Policy"
- ↑ Karina Vamling (2004) "Subordinate clauses in Megrelian texts from the early Soviet period"
- ↑ Laurence Broers (2014) "Containing the Nation, Building the State: Coping with Nationalism, Minorities and Conflict in Post-Soviet Georgia"