Antik Yunan Sömürgeciliği
Eski Yunan şehir devletleri tarafından önce denizaşırı ticaret şeklinde başlatılan, daha sonra açık sömürgeciliğe dönüşen süreçtir.
Ağırlıklı olarak MÖ 8. ile MÖ 2. yüzyıllar arasındaki dönemi kapsar. Avrupa sömürgeciliği geleneğinin başlangıcı olarak kabul edilir. Akdeniz ve Karadeniz çevresinde etkili olmuştur. Her iki denizin sahil şeridinde günümüze dek ulaşabilmiş birçok liman şehri bu dönemden kalmadır ve sömürgecilik faaliyetlerinde, özellikle de köle ticaretinde kullanmak üzere kurulmuşlardır.[1]
Karadeniz çevresindeki sömürgecilik faaliyetlerinin başlangıcı ise Yunanların bu amaçla organize olarak bölgeye ilk kez ulaştıkları MÖ 7. yüzyılın ilk yarısı olarak kabul edilebilir.[2]
Bu süreç, aynı dönemin Antik Yunan Uygarlığı olarak tanımlanmasına temel oluşturan yoğun kültür, sanat, felsefe üretimi ile bu entelektüel patlamanın aslî koşulu olan zenginlik ve refahın devasa artı değerinin finansal kaynağıdır.