Duygu Sağıroğlu
Duygu Sağıroğlu (1932-2023) Yomra doğumlu senarist, yönetmen ve eğitimcidir.
Toplumsal Gerçekçi Sinema ekolünün Türkiye'deki öncüleri arasında kabul edilir ve aynı zaman tiyatro alanındaki yenilikçi sahne tasarımlarıyla tanınır.[1]
Hayatı
10 Kasım 1932 tarihinde Yomra'da doğdu.
Kemençe ve tulum ile içli dışlı bir sülale çevresinde büyüdü. Yakın akrabası Hasan Çamurali, tulumu hem imal eden hem de çalan bir üstad olarak Sürmene'nin bilinen son tulumcusuydu. İleride bazı eserlerinde ona kaynak kişi olacak diğer büyükleri Murat Çamurali ve İbrahim Çamurali de yetenekli kemençecilerdi. Böyle bir çevreye sahip olmasına rağmen kendisi, ablasının da teşviki ile bu sanatı çocukluk döneminin en büyük kemençecilerinden Hüseyin Dilaver'den öğrenmeyi tercih etti. 8 yaşından itibaren bir yıl boyunca, her hafta dere tepe kilometrelerce yol katederek Aso köyünde yaşayan Hüseyin Dilaver'den kemençe dersleri almaya gitti. En büyük destekçisi olan ablası, yevmiyeci olarak çalışarak biriktiği paralarla kendisine ilk kemençesini satın aldığında ise henüz daha 9 yaşındaydı. O günden itibaren okuluna kitaplarının yanında kemençesini de götürmeye başladı. Bir süre sonra sadece kemençeyle gitmeye başladığında ise artık nihai yolunu çizdiği anlaşılmıştı.[2]
1960'lı ve 70'li yıllar, üretkenliğinin zirvesinde olduğu dönemlerdi. Bireysel özgürlüğüne düşkün karakteri nedeniyle olsa gerek, o süreçte TRT'den gelen bir kadro teklifini nazik bir gerekçeyle geri çevirmişti. (O yıllarda plakları ve sayısız kasetleri çıkmış olmasına, ayrıca her biri yüzbinler satmış korsan albümlerinin varlığına rağmen, ne yazık ki günümüze ulaşabilmiş yeterli kalitede bir stüdyo kaydı dahi bulunmamaktadır.)
29 Nisan 2023 tarihinde İstanbul'da öldü.
Eserleri
Bestesi, güftesi, özgün yorumu veya derlemesi kendisine ait eserlerden en bilinenleri şunlardır:
- Duman aldi dağlara
- Mektup yazdum alasun
- Sen bu yaylalari
- Pabuçlarum delindi
- Maçka yollari taşli