Necati Lugal

Necati Lugal

Necati Lugal (1881-1964) Trabzon asıllı dilbilimci ve eğitimcidir.

Klasik Farsça dili ve edebiyatının 20. yüzyıldaki en önemli uzmanlarından biri olarak kabul edilir.

İsmi

Soyadı kanunu ile aldığı soyadı Lugal, Sümerce'de "Büyük Adam" anlamına gelir.

Hayatı

Trabzonlu Çizmecioğlu sülalesine mensup bir ailenin çocuğu olarak 2 Nisan 1881'de İstanbul'da doğdu.

Çocukluk ve ilk gençlik yılları boyunca, özellikle babası tarafından din eğitimine yönlendirildi. Hatta ilerleyen yıllarda yine aynı amaçla onun tarafından Hicaz'a hacca götürüldü. Ancak kendisi bu yönde aldığı medrese dersleri vesilesiyle öğrendiği Arapça ve Farsça'nın edebi yönüyle daha çok ilgiliydi. 1903 yılından itibaren özel okullarda din dersleri vermeye başladı. Bir süre sonra, Farsça'ya yönelik ilgisi ve hakimiyeti, onun Askeri okullarda Farsça dili ve edebiyatı öğretmeni olarak görev almasını sağladı.

1917’de Harbiye Nezâreti tarafından açılan bir sınavı kazanarak, Almanya’daki Türkiyeli öğrencilere Türkçe ve Din dersi öğretmeni olarak tayin edildi ve ilk görev yeri olan Postdam’a gitti. Orada özellikle Arapça ve Farsça dillerindeki sıradışı hakimiyeti, kısa sürede dilbilimci akademisyenlerin dikkatini çekti. 1. Dünya Savaşı’nın ardından Hamburg Üniversitesi Şarkiyat Enstitüsü’den davet aldı ve Mart 1919'da orada asistan olarak çalışmaya başladı. 1921 yılında aynı enstitüde Türkçe, Farsça dilleri ve edebiyatları okutmanlığına getirildi. Aralıksız 18 yıl süren bu görevi, aynı zamanda akademik açıdan en üretken olduğu dönemi oldu. İkinci dünya savaşının başlaması üzerinde Eylül 1939'da Almanya'yı terk etti ve Türkiye'ye döndü.

1943 yılında Hasan Âli Yücel’in özel talimatıyla Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Klasik Şark Dilleri Kürsüsü profesörlüğüne tayin edildi. O dönemde görev verilen diğer tüm isimler gibi o da 1952 yılında emekliye sevk edildi. Bir süre sonra da tekrar Almanya'ya gitti. 1956 yılından itibaren üç yıl boyunca Bonn ve Frankfurt üniversitelerinde misafir profesör olarak çalıştı. Ardından Türkiye’ye döndü ve 1960 yılından itibaren Ankara Üniversitesi'nde "Klasik Türkçe Metinler Kürsüsü" sorumlululuğunu üstlendi. Ölene kadar da bu görevini sürdürdü.

23 Mart 1964 tarihinde, 83 yaşındayken hayatını kaybetti.

Eserleri

• Des türkischen Dichters Fuzûlî Poëm "Laylâ-Meǧnun" und die gereimte Erzählung "Benk u Bǎde" (1943)