Duygu Sağıroğlu

Okune sitesinden
Okune (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 08.06, 30 Ağustos 2024 tarihli sürüm (→‎Hayatı)
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Duygu Sağıroğlu

Duygu Sağıroğlu (1932-2023) Trabzon, Yomra doğumlu senarist, yönetmen ve eğitimcidir.

Toplumsal Gerçekçi Sinema ekolünün Türkiye'deki öncüleri arasında kabul edilir ve aynı zaman tiyatro alanında birçok ödüle layık görüldüğü yenilikçi sahne tasarımlarıyla tanınır.[1]

Hayatı

10 Kasım 1932 tarihinde Yomra'da doğdu.

İlk öğrenimini Trabzon'da tamamladı. Sahne sanatlarıyla ilk tanışması da aynı [2]

1960'lı ve 70'li yıllar, üretkenliğinin zirvesinde olduğu dönemlerdi. Bireysel özgürlüğüne düşkün karakteri nedeniyle olsa gerek, o süreçte TRT'den gelen bir kadro teklifini nazik bir gerekçeyle geri çevirmişti. (O yıllarda plakları ve sayısız kasetleri çıkmış olmasına, ayrıca her biri yüzbinler satmış korsan albümlerinin varlığına rağmen, ne yazık ki günümüze ulaşabilmiş yeterli kalitede bir stüdyo kaydı dahi bulunmamaktadır.)

29 Nisan 2023 tarihinde İstanbul'da 90 yaşında öldü.

Eserleri

Yönetmenliği veya senaristliğini üstlendiği filmlerden bazıları şunlardır:

  • Bitmeyen Yol (1965, Senarist ve Yönetmen)
  • Ben Öldükçe Yaşarım (1965, Senarist ve Yönetmen)
  • Aslan Arkadaşım (1967, Senarist ve Yönetmen)
  • Boş Beşik (1969, Senarist)
  • Şöför Nebahat (1970, Senarist)
  • Toprak Ana (1973, Senarist)
  • Ağrı Dağı Efsanesi (1975, Senarist)

Kaynakça

  1. Zafer Çebi (2006) "1960 Dönemi Türk Sineması ve Toplumsal Gerçekçi Çalışmalar" s.147-157
  2. Dilar Diken Yücel (2021) "Türk Sinemasında Toplumsal Gerçekçilik Serüveni; Toplumsal Gerçekçilikten Toplumsal Kaderciliğe" s.225-231