Hasan Ali Yücel

Hasan Ali Yücel

Hasan Âli Yücel (1897-1961) Görele asıllı eğitimci ve bürokrattır.

İsim

İsmini aldığı büyükbabası, Osmanlı döneminde Posta Telgraf Nazırı olarak görev yapmış olan, Görele'nin Daylı köyünden Hasan Ali İmamzade'dir.

Hayatı

17 Aralık 1897'de İstanbul'da doğdu.

1922 İstanbul Üniversitesi, Felsefe bölümünden mezun oldu.

1927 yılına kadar çeşitli okullarda, felsefe ve içtimaiyat öğretmenliği yanı sıra Edebiyat öğretmenliği de yapar. Bu yıllarda heyecanlı genç bir öğretmen olarak dikkatleri çekmeye başlar! Deşat Semsettin Sirer yakın arkadaşıdır! Ders kitapları yazma işine girişir! bu yıllarda Felsefe Elifbası, Suri ve Tatbiki Mantık kitapları ile Hıfzı Tevfik ve İhsan Mehmed Hamamizade ile birlikte yazdıkları Türk Edebiyatı Numüneleri kitabını yayınlar.

1931 yılında Fransız eğitim sistemini incelemek üzere bir yıllığına Paris'e gönderildi.

Kendi çabalarıyla toplanan Birinci Coğrafya Kongresi’nin ardından 30 Ocak 1942’de Türk Coğrafya Kurumu'nun hayata geçirilmesine önayak olmuş ve ilk dönem başkanlığını üstlenmiştir.

"........."

17 Nisan 1940'ta Köy Enstitüleri yasası çıkarılarak Köy Enstitüleri kurulmaya başlanır. 1942-43 öğretim yılında, bu okullara öğretmen, yönetici, gezici başöğretmen, ilköğretim müfettişi ve kesim müfettişi yetiştirmek için, Hasanoğlan Köy Enstitüsü bünyesinde Yüksek Köy Enstitüsü kurulur. Sayıları zamanla 21'i bulan Köy Enstitüleri, 1944'ten sonra yılda ortalama 2000 öğretmen yetiştirmiştir.

24 Şubat 1942 günü kendisine yönelik başarısız bir suikast girişiminden kıl payı kurtuldu.

5 Ağustos 1946'da bakanlık görevinden isitfa etti.

Mahkeme sürecinde kendisine yöneltilen suçlamaları ve savunmalarını bir araya getirerek 1947 yılında yayımladığı "Dâvam" isimli kitabında, "bakanlığın tercüme ofisine komünistleri doldurarak, onlara Rus klasiklerini tercüme ettirdiği" şeklindeki suçlamaya da ayrıntılarıyla yer verdi. Savunmasında bahsi geçen çevirmen kadrosunu sıralayarak, suçlamaları reddetmişti. Aynı listeyi kitapta da yayımlamaktan geri durmadı. Bu isimler arasında Behice Boran, Hasan İzzettin Dinamo, Sabahattin Ali, Zeki Baştımar, Sabahattin Eyüboğlu en dikkat çekenlerdi. O kadronun tamamını risk alarak ısrarla sahiplenişinin nedeni, o gün alabileceği mahkumiyetten çok, tarihin ve gelecek nesillerin kendisi hakkında vereceği nihai hükmü dikkate almasıydı, muhtemelen.

Necati Lugal,

26 Şubat 1962 tarihinde İstanbul'da öldü.

Eserleri

Eğitim hizmetine yönelik hazırladığı veya katkıda bulunduğu çok sayıda ders kitabı dışında, kaleme aldığı diğer belli başlı eserleri şunlardır:

• İnceleme:
• Türk Edebiyatına Toplu Bir Bakış (1932)
• Edebiyat Tarihimizden (1957)

• Derleme:
• Dâvam (1947)

• Şiir:
• Dönen Ses (1933)